[1] قرآن کریم
[2] آبی، صالح بن عبدالسمیع(1994). الثمر الدانی فی تقریب المعانی شرح رسالة ابن أبی زید القیروانی. ج1، بیروت، المکتبة الثقافیة
[3] آمدی، علی بن محمد. (؟). الإحکام فی اصول الأحکام. بیروت، المکتب الاسلامی.
[4] آل‌تیمیه، عبدالسلام، عبدالحلیم، احمد. (؟). المسوده فی اصول الفقه. دار الکتاب العربی.
[5] ابن‌امام الکاملة، کمال الدین محمد بن محمد بن عبد الرحمن. (۱۴۲۳). تیسیر الوصول الی منهاج الاصول. ج2، قاهره، دارالفارق.
[6] ابن تیمیه، تقی الدین أبو العَباس أحمد بن عبد الحلیم بن عبد السلام بن عبد الله بن أبی القاسم بن محمد.(14۹6). المجموع الفتاوی. مدینة النبویة، مجمع الملک فهد.
[7] إبن حزم، أبو محمد علی بن أحمد بن سعید.(2004). الإحکام فی اصول الأحکام. ج4، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[8] ابن رشد، ابوالولید محمد بن احمد.(1988). البیان و التحصیل و الشرح و التوجیه و التعلیل لمسائل المستخرجه. بیروت، دارالغرب الاسلامی.
[9] ابن سبکی، تاج الدین، عبد الوهاب بن تقی الدین.(1999). رفع الحاجب عن مختصر ابنالحاجب. بیروت، عالم الکتب.
[10] ابن شهرآشوب، رشید الدین محمد بن على. (1369). متشابه القرآن و مختلفه. قم: دارالبیدار للنشر
[11] ابن عراقی، ولی الدین أبی زرعة أحمد بن عبد الرحیم. (۱۴۲۵). الغیث الهامع شرح جمع الجوامع. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[12] إبن العربی، ابوبکر محمد بن عبدالله بن محمد.(۱۴۲۰). المحصول. عمان، دار البیارق.
[13] ابن عطار، ابوالحسن علاء الدین علی بن ابراهیم بن داود بن سلمان بن سلیمان. (2006). العده فی شرح العمدة فی احادیث الاحکام. بیروت، دارالبشائر الاسلامیة.
[14] إبن فارس، أبو الحسین أحمد. (2002). معجم مقاییس اللغة. اتحاد الکتاب العرب.
[15] ابن قدامة، ابومحمد عبدالله بن احمد.(1405). المغنی فی فقه الامام احمد بن حنبل الشیبانی. بیروت، دارالفکر.
[16] ابن قیم جوزی، محمد بن أبی بکر بن أیوب بن سعد شمس الدین. (1408). الصواعق المرسلة فی الرد على الجهمیة والمعطلة. ریاض، دار العاصمة.
[17] ابن مفلح، محمد بن مفلح بن محمد بن مفرج شمس الدین مقدسی. (۱۴۲۰). اصول الفقه. مکتبة العبیکان.
[18] ــــــــــــــــ . (1997). الفروع. بیروت: دارالکتب العلمیة.
[19] إبن منظور، جمال الدین محمد بن مکرم بن علی.(1414). لسان العرب. بیروت، دار الصادر.
[20] إبن نجار، محمد بن أحمد. (۱۴۱۸). شرح الکواکب المنیر. ریاض، مکتبة العبیکان.
[21] ابن نجیم، زین الدین. (2001). البحر الرائق شرح کنز الدقائق. بیروت، دارالمعرفه
[22] ـــــــــــــــــ. (1997). البحر الرائق شرح کنز الدقائق. بیروت: دارالمعرفة.
[23] أرْمَوی، سراج الدین محمود بن أبی بکر. (1408). التحصیل من المحصول. بیروت، مؤسسة الرسالة.
[24] إسنوی، جمال الدین عبدالرحیم. (۱۴۲۰). نهایة السول شرح منهاج الوصول. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[25] أبو عبیدة معمر بن مثنی تیمی بصری. (۱۳۸۱). مجاز القرآن. قاهرة، مکتبة الخانجی.
[26] ابویعلی، محمد بن الحسین بن محمد بن خلف. (۱۴۱۰). العدة فی اصول الفقه. ؟.
[27] ابو الوفا، علی بن عقیل. (۱۴۲۰). الواضح فی اصول الفقه. بیروت، مؤسسة الرسالة.
[28] أبوالحسین بصری معتزلی، محمد بن علی بن طیب.(۱۴۰۳). المعتمد فی الاصول الفقه. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[29] انصاری، زکریا. (2000). أسنی المطالب فی شرح روض الطالب. بیروت، دارالکتب العلمیه
[30] امام الحرمین، أبوالمعالی عبدالملک بن عبدالله بن یوسف جوینی. (۱۴۱۸). البرهان. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[31] ـــــــــــــــ . (2003). التلخیص فی اصول الفقه. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[32] باقلانی، ابوبکر محمد بن طیب. (۱۴۱۸). التقریب و الارشاد الصغیر. بیروت، مؤسسة الرساله.
[33] بخاری، علاء الدین، عبد العزیز بن أحمد بن محمد. (؟). کشف الأسرار شرح أصول البزدوی. بیروت، دار الکتاب الإسلامی.
[34] بوذری، امیر. (1390). نظریه انکار مجاز در بلاغت اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی نقد ادبی، س4، ش14، صص7-29.
[35] تفتازانی، سعد الدین مسعود بن عمر. (۱۴۱۱). مختصر المعانی. بدون مکان.
[36] جاحظ، عمر.(1424). الحیوان. بیروت، دار الکتب العلمیة.
[37] جرجانی، ابوبکرعبدالقاهربن عبدالرحمن بن محمد. (۱۴۲۶). اسرار البلاغه. بیروت، مکتبة العصریه.
[38] جرجانی، علی بن محمد بن علی زین. (۱۴12). التعریفات. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[39] جصاص، أحمد بن علی أبوبکر رازی. (۱۴۱۴). الفصول فی الاصول. کویت، وزارة الاوقاف الکویتیه.
[40] جوهری، ابو نصر اسماعیل بن حماد. (1407). الصحاح فی اللغة. ج3، بیروت، دار العلم للملابین.
[41] خرشی، محمد. (؟). الخرشی علی مختصر سیدی خلیل. قاهره: دارالکتاب الإسلامی.
[42] خطیب بغدادی، أبوبکر أحمدبن‌علی‌بن‌ثابت‌بن أحمد بن مهدی. (۱۴۲۱). الفقه و المتفقه. سعودیه، دارابن‌الجوزی.
[43] دینوری، أبو محمد عبد الله بن مسلم بن قتیبة. (1973). تأویل مشکل القرآن. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[44] رازی، فخرالدین محمد بن عمر بن حسین. (۱۴۱۸). المحصول فی اصول الفقه. ج1، بیروت، مؤسسة الرسالة.
[45] ــــــــــــــــ . (۱۴۲۰). التفسیر الکبیر. بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
[46] زرکشی، بدرالدین محمد بن بهادر بن عبدالله. (۱۴۱۸). تشنیف المسامع بجمع الجوامع. ج1، مکتبة قرطبة للبحث العلمی وإحیاء التراث.
[47] ـــــــــــــ. (2000). البحرالمحیط فی اصول الفقه. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[48] زرقانی، محمد عبد العظیم. (۱۴۲۲). مناهل العرفان فی علوم القرآن. قاهره، دارالحدیث.
[49] زیلعی، فخر الدین عثمان بن علی. (1313). تبیین الحقائق شرح کنز الدقائق. قاهره: دارالکتب الاسلامی.
[50] سبکی، تقی الدین أبو الحسن علی بن عبد الکافی بن علی بن تمام. (1416). الإبهاج فی شرح المنهاج. ج1، بیروت، دار الکتب العلمیة.
[51] سرخسی، محمد بن احمد. (1993). اصول السرخسی. بیروت، دار المعرفه.
[52] سمعانی، منصور بن محمد بن عبد الجبار. (۱۴۱۸). قواطع الادلة. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[53] سیوطی، جلال الدین، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1403). الاتقان فی علوم القرآن. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[54] شافعی، أبو عبد الله محمد بن إدریس. (1418). الرساله. مصر: مکتبة الحلبی.
[55] ــــــــــــ . (1993). الام. بیروت، دارالمعرفة
[56] شربینی، شمس الدین محمد بن خطیب. (1415). الاقناع فی حل الفاظ ابی شجاع. بیروت، دارالفکر.
[57] ــــــــــــــــ. (2009). مغنی المحتاج الی معرفة معانی الفاظ المنهاج. دمشق: دار الفیحاء و دار المنهل ناشرون.
[58] شریف رضی، ابوالحسن محمد بن حسین بن موسی سیدرضی. (؟). تلخیص البیان فی مجازات القرآن. بیروت: دار الاضواء.
[59] شریف مرتضی، ابوالقاسم علی بن حسین بن موسی. (1346ش). الذریعة. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
[60] شنقیطی، محمد امین. (؟). منع المجاز فی المنزل للتعبد و الاعجاز. قاهره، مکتبه بن تیم.
[61] ـــــــــــــــ (۲۰۰۱). المذکره فی اصول الفقه. مدینه المنوره، مکتبه العلوم و الحکم.
[62] شوکانی، محمد بن علی بن محمد. (۱۴۲۴). إرشاد الفحول. بیروت، دار الکتاب العربی.
[63] شهرستانی، ابوالفتح محمد بن عبدالکریم. (۱۴۲۸). الملل و النحل. بیروت، مکتبه العصریه.
[64] شهری برآبادی، محمد. (1370). مجاز در پهنه بلاغت اسلامی. مشکوة. ش33(زمستان).
[65] شیخ مفید، محمدبن‌محمدبن نعمان، ابن المعلم. (1993). التذکرة بأصول الفقه. بیروت: دارالمفید.
[66] شیرازی، أبو إسحاق ابراهیم بن علی بن یوسف فیروزآبادی (۱۴۲۴). اللمع فی اصول الفقه. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[67] ــــــــــــ . (1403). العده. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[68] صاوی، أحمد. (1415). بلغة السالک. بیروت: دارالکتب العلمیه.
[69] صفی‌الدین هندی، محمد بن عبد الرحیم بن محمد أرموی. (1426). الفائق فی أصول الفقه. بیروت، دار الکتب العلمیة.
[70] ضیف، شوقی. (۱۳۸۳). تاریخ و تطور علوم بلاغه. ترجمه محمى رضا ترکی. تهران: سمت.
[71] طوسی، محمد بن حسن. (1407). الخلاف. قم: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین.
[72] ـــــــــــــ . (1417). عدة الدصول. قم: ستاره.
[73] طوفی، سلیمان بن عبد القوی بن کریم صرصری. (1407). شرح مختصر الروضة. ج1، مؤسسة الرسالة.
[74] عبدالمطلب، محمد. (1994). البلاغه و الاسلوبیه. لونجان، الشرکه المصریه العالمیه.
[75] علامه حلی، ابومنصور جمال‌الدین حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی. (1404). مبادیء الاصول. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
[76] ــــــــــــــــ . (؟). مختلف الشیعه. قم: مؤسسة النشر الإسلامی
[77] غزالی، أبی محمد ابن محمد ابن محمد طوسی. (۱۴۱۳). المستصفی. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[78] ــــــــــــــــ. (۱۴۱۹). المنخول. دمشق: دارالفکر.
[79] فاضل هندی، بهاء الدین محمد بن حسن اصفهانی. (؟). کشف اللثام. قم: مؤسسة النشر السلامی
[80] قرافی، شهاب الدین أحمد بن ادریس صهنجانی. (۱۳۹۳). شرح تنقیح الفصول. شرکة الطباعة الفنیة المتحدة.
[81] ـــــــــــــ . (1416). نفائس الأصول فی شرح المحصول. مکتبة نزار مصطفى الباز.
[82] ـــــــــــــ . (1994). الذخیرة. بیروت، دارالغرب.
[83] کرکی(محقق ثانی)، علی بن حسین. (1414). جامع المقاصد. قم: موسسه آل‌البیت.
[84] مالکی، ابوالحسن. (1412). کفایه الطالب الربانی لرسالة أبی الزید القیروانی. بیروت، دارالفکر
[85] ماوردی، ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن حبیب. (1994). الحاوی فی فقه الشافعی. ج1، بیروت، دارالکتب العلمیة
[86] محقق حلی، ابوالقاسم جعفر بن حسن بن یحیی بن سعید حلی. (1403). معارج الاصول. قم: مطبعة سید الشهداء (ع).
[87] ـــــــــــ . (1408). شرائع الاسلام. قم: موسسه اسماعیلیان.
[88] مرداوی، علی بن سلیمان. (۱۴۲۱). التحبیر شرح التحریر. ریاض، مکتبة الرشد.
[89] ـــــــــــ .(1434). تحریر المنقول وتهذیب علم الأصول. قطر، وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامیة،
[90] ـــــــــــــــ. (1419). الإنصاف فی معرفة الراجح من الخلاف علی مذهب الإمام أحمد بن حنبل. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
[91] مشکینی، علی. (1413). اصطلاحات الاصول. قم: الهادی.
[92] منیاوی، أبو المنذر محمود بن محمد بن مصطفى بن عبداللطیف. (1432). التمهید شرح مختصر الأصول من علم الأصول. مصر، المکتبة الشاملة.
[93] نجفی، محمد حسن. (؟). جواهر الکلام. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
[94] نراقی، احمد. (؟). مستندالشیعه. قم: مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث.
[95] نملة، عبد الکریم بن علی بن محمد. (1420). المهذب فی علم أصول الفقه. ریاض، مکتبة الرشد.
[96] هیتمی، شهاب الدین أبوالعباس. (2005). تحفة المحتاج لشرح المنهاج. بیروت: دارالکتب العلمیة.
)