[1]. قرآن کریم
[2]. ابن بابویه، محمّدبن علی. (1413ق). من لایحضر الفقیه، قم، نشر اسلامی.
[3]. ابن قدامه، عبدالله. (640). المغنی، بیروت، دارالکتاب العربی.
[4]. اسدی، لیلا سادات. (1392). حقوق کیفری خانواده، تهران، میزان.
[5]. اصفهانی، مجلسی اول، محمّدتقی. (1406ق). روضه المتقین فی شرح من لایحضر الفقیه، قم، مؤسسه اسلامی کوشا نبور.
[6]. انصاری، مرتضی. (1286ق). مکاسب، رساله لاضرر، چاپ سنگی، طهران، بینا.
[7]. ـــــــــــــ . (بیتا). فرائد الاصول، قم، مؤسسه نشر اسلامی، ج اول.
[8]. حر عاملی، محمّدبن حسن. (بیتا). وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، داراحیا التراث العربی، بیروت.
[9]. حسینی مراغی، عبدالفتاح بن علی. العناوین، بیجا، قم، مؤسسه نشر اسلامی.
[10]. حکمتنیا، محمود. (1386). مسئولیت مدنی در قرآن، فقه وحقوق، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
[11]. خراسانی، محمّدکاظم (آخوند). (1414ق). کفایة الاصول، مؤسسه نشر الاسلامی، التابعه لجماعه المدرسین، قم.
[12]. دهخدا، علیاکبر. (1319). فرهنگ لغت دهخدا، انتشارات بانک ملی.
[13]. رایحبیان، مهرداد. (1381). بزهدیده در فرایند کیفری، تهران، انتشارات خط سوم.
[14]. رحیمی نژاد، اسماعیل. (1389) مبانی نظری عدالت ترمیمی، دو فصلنامه علمی تخصصی علامه، پاییز و زمستان سال دهم، ش 29.
[15]. زهر، هوارد. (1388). کتاب کوچک عدالت ترمیمی، ترجمه حسین غلامی، تهران، مجد.
[16]. سماواتی، پیروز، امیر. (1385). عدالت ترمیمی، تعدیل تدریجی عدالت کیفری یا تغییر آن، چ اول، تهران، انتشارات بیّنه.
[17]. شیری، عباس. (1385). عدالت ترمیمی (مبانی و کنشگران)، پایاننامه دکتری حقوق کیفری و جرمشناسی به راهنمایی دکتر علی حسین نجفی ابرندآبادی، دانشگاه شهید بهشتی.
[18]. طباطبایی، سیّدمحمّدحسین. (1372). المیزان فی تفسیر القرآن، چ 3، قم، دارالکتب الاسلامیه.
[19]. طبرسی، فضل بن حسن. (1995م). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چ 2، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
[20]. طبرسی، فضل بن حسن. (1406). مجمع البیان فی تفسیر القران، بیروت، دارالمعرفه.
[21]. طوسی، محمّدبن حسن. بیتا، التبیان فی تفسیر القرآن، داراحیاء التراث العربی بیروت، چاپ دوم.
[22]. ـــــــــــــ. (1387). المبسوط فی الفقه الامامیه، تهران، مکتبه المرتضویه.
[23]. عاملی، حر، محمّدبنحسن.(1409ق). تفصیل وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام.
[24]. ـــــــــــــ (1412 ق). هدایة الامه الی احکام الائمه، مشهد، بحوث الاسلامیه، ج 6، ص 254ـ253.
[25]. عاملی، زین الدین. (1416ق). مسالک الافهام ، چ 1، قم، نشر معارف اسلامی.
[26]. غلامی، حسین. (1385). عدالت ترمیمی، تهران، سمت.
[27]. قرائتی، محسن. (1382). تفسیر نور، چ 5ف تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
[28]. قمی، صدوق، محمّدبن علی بن بابویه. (1406ق). ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، قم، دارالشریف الرضی للنثر، چ 2.
[29]. کاشانی، فیض. (1406). الوافی، اصفهان، کتابخانه امیرالمؤمنین علی علیهالسلام.
[30]. کاظمپور، فاطمه، رنگچی تهرانی، عطیه.(1397) نقش عدالت ترمیمی در واکنش کیفری به جرایم حوزه خانواده، دو فصلنامه ندای صادق، بهار و تابستان، شماره 68.
[31]. کلینی رازی، ابوجعفر محمّدبن یعقوب. (بیتا). اصول کافی، ج3، ترجمه و شرح سیّدجواد مصطفوی، بیجا، انتشارات علمیه اسلامیه.
[32]. مرادی، عبداللهیان و مرادیان، امیر، مهدی و سجاد. (1395). افقهای عدالت ترمیمی رهیافتی اسلامی، ملی، ماهنامه دادرسی، ش 18، سال 20، مهر و آبان 1395.
[33]. مصطفوی، حسن. (1380). تفسیر روشن، چ 1، بیجا، مرکز نشر کتاب.
[34]. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران(1377). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
[35]. موسوی بجنوردی، محمّد. (1368ش). حقوق خانواده، تهران، مجد
[36]. موسوی خمینی، روح ا... . (1414). بدائع الدرر فی قاعده نفی الضرر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چ 2.
[37]. نانکلی، مریم. (1392) راهکارهای فراقضایی در حل و فصل دعاوی کیفری خانواده، پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
[38]. نجفی ابرندآبادی، علی حسین، از عدالت کیفری کلاسیک تا عدالت ترمیمی، مجله تخصصی دانشگاه علوم اسلامی رضوی. (1382). سال سوم، ش 10 و 9، پاییز و زمستان 1382.
[39]. نجفی، محمّدحسن. (1404). جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت: داراحیاء التراث العربی. چاپ هفتم. مصحح: قوچانی و آخوندی عباس و علی.
[40]. نجفی، محمّدحسن. (1994م). جواهر الکلام ، چ 2، بیروت، نشر داراحیاء تراث العربی.
[41]. نراقی، احمد. (1245ق). عوائد الایام، چاپ سنگی، طهران، بینا.
[42]. نقیبی، سیّدابوالقاسم. (بهار و تابستان 1390). قاعده لاضرر و جبران خسارت معنوی به خانواده، پژوهشنامه فقه و حقوق اسلامی، سال چهارم، شماره 7.
[43]. نوری، میرزا حسین، (1408ق). مستدرک الوسائل، بیروت، موسسه آل البیت علیهم السلام. ج 9 و 14.