جوان, عبدالله, امام, محمد رضا. (1397). حق الطاعة و پاسخ برخی از نقدهای آن. فقه و مبانی حقوق اسلامی, 51(1), 49-68. doi: 10.22059/jjfil.2018.135918.668094
عبدالله جوان; محمد رضا امام. "حق الطاعة و پاسخ برخی از نقدهای آن". فقه و مبانی حقوق اسلامی, 51, 1, 1397, 49-68. doi: 10.22059/jjfil.2018.135918.668094
جوان, عبدالله, امام, محمد رضا. (1397). 'حق الطاعة و پاسخ برخی از نقدهای آن', فقه و مبانی حقوق اسلامی, 51(1), pp. 49-68. doi: 10.22059/jjfil.2018.135918.668094
جوان, عبدالله, امام, محمد رضا. حق الطاعة و پاسخ برخی از نقدهای آن. فقه و مبانی حقوق اسلامی, 1397; 51(1): 49-68. doi: 10.22059/jjfil.2018.135918.668094
1دانش آموختهی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران و پژوهشگر حوزوی
2دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران؛
چکیده
یکی از مباحثی که در اصول فقه مورد بررسی قرار میگیرد عبارت است از چیستی حکم عقل در موارد شک در وجود تکلیف الزامآور از ناحیه خداوند. برخلاف نظر رایج میان اصولیان که در این باره به برائت عقلی قائل شدهاند، دو تن از اصولیان معاصر یعنی شهید آیت الله صدر و آیت الله محقق داماد (ره) حکم عقل را در این باره لزوم احتیاط دانستهاند، که دیدگاه شهید صدر تحت عنوان نظریه حقالطاعة مورد توجه و نیز نقد دانشمندان قرار گرفته است. در این مقاله با طرح دیدگاه شهید صدر و مرحوم محقق داماد (ره)، مقایسهای بین این دو تبیین از نظریه حقالطاعة صورت گرفته و نکات و نقدهایی پیرامون آنها مطرح شده است. سپس یکی از مهمترین نقدهایی که درباره نظریه حقالطاعة مطرح شده، یعنی نقد آیت الله آملی لاریجانی مورد بررسی قرار گرفته و تلاش شده به ایرادات طرح شده پاسخ داده شود.
Right of Compliance and Answering to Some of its Criticisms
نویسندگان [English]
abdollah javan1؛ Mohammadreza Emam2
1Ph.D. Graduate in Jurisprudence and the Principles of Islamic Law, University of Tehran
2Associate Professor, Jurisprudence and the Principles of Islamic Law, University of Tehran
چکیده [English]
One of the discussions that are studied in principles of jurisprudence is the nature of the reason stance in the cases of doubt on the existence of a binding obligation on the part of God. Contrary to the principles common among fundamentalists, two of contemporary fundamentalists, namely Ayatollah Ṣadr and Ayatollah Muḥaqiq Dāmād, have considered reason stance as a necessary precaution in this regard, which the viewpoint of Ayatollah Sadr, known as the right of compliance (ḥaqq al-ṭā‘a) theory. In this article, a comparison is made between these two explanations of the ḥaqq al-ṭā‘a theory, and a series of facts about them would be proposed. Then, one of the most important criticisms about ḥaqq al-ṭā‘a theory, i.e. the criticism of Ayatollah Amoli Larijani is explained, and it is also trying to respond to the proposed objections.