کرامت انسانی، راهبرد استنباط احکام شریعت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشگاه کاشان

چکیده

در این مقاله تأثیرگذاری کرامت انسانی در قامت مفهوم راهبرد و در ایفای نقش اثباتی و سلبی آن در فهم احکام شریعت جست‌وجو می‌شود و پس از پذیرش نقش‌آفرینی آن در مقام ثبوت و اثبات، باور داریم کرامت انسانی به‌عنوان ویژگی ذاتی آدمی برگرفته از حیث خالقیت خداوند و تکوین است که در مقام تشریع و حیث شارعیت خداوند خطوط قرمزی را ترسیم می‌کند که شریعت از آن عبور نمی‌کند و فقه نیز به‌عنوان دانش شریعت از آن پیروی می‌کند.

کلیدواژه‌ها


 [1]آخوند خراسانی، محمد کاظم (بی‌تا).کفایة الاصول، تهران، اسلامیه.
[2]آشوری، داریوش (1384). دانشنامۀ سیاسی، چاپ یازدهم، تهران، انتشارات مروارید.
[3]ابن فارس،احمد (بی‌تا) مقاییس اللغه، تحقیق عبدالسلام، محمد هارون، قم، دارالکتب علمیه.
[4]ابن منظور (بی‌تا). لسان العرب، بیروت، دارالمکتب الحلال- دارالبحار
[5]استرآبادی، محمدامین (1424). الطبعة الاولی، الفوائدالمدینه، قم، مؤسسه النشرالاسلامی.
[6]اسکروتن، راجر (1382). تاریخ مختصرفلسفۀ غرب،ترجمۀ اسماعیل سعادتی خمسه، چاپ اول، تهران، انتشارات حکمت.
[7]اصفهانی، محمدتقی (بی‌تا). هدایة المسترشدین فی شرح معالم الدین، قم، مؤسسۀ آل‌البیت.
[8]اصفهانی، محمد حسین (1374). نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، الطبعة الاولی، قم، انتشارات سید الشهدا.
[9]بحرانی، میثم (1406). قواعدالمرام فی علم الکلام، تحقیق سید احمد حسینی، قم، کتابخانۀ آیت‌الله نجفی.
[10]تریگ، راجر (1382). انسان از دیدگاه ده متفکر،ترجمۀ رضا بخشایش،چاپ اول، تهران، پژوهشکدۀ تعلیم و تربیت.
[11]التفتازانی، سعدالدین (1989). شرح المقاصد، الطبعة الاولی، قم، منشورات الشریف الرضی.
[12]الجرجانی، السید الشریف (1907). شرح المواقف، الطبعة الاولی، قم، منشورات شریف الرضی.
[13]حکیم، محمدتقی (1979). الاصول العامه للفقه المقارن، الطبعة الثانیه، قم، مؤسسۀ آل‌البیت.
[14]حلی، حسن (1407). نهج الحق و کشف الصدق، تحقیق حسن ارموی، قم، دارالهجرة.
[15]الحلی، یحیی‌بن سعید (1405). الجامع الشرایع، قم، مؤسسۀ سید‌الشهدا.
[16]دهخدا، علی اکبر (1374). لغتنامۀ دهخدا، چاپ دوم، تهران، مؤسسۀ لغتنامۀ دهخدا.
[17]راغب اصفهانی (1424). مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالعلم - دارالشامیة.
[18]الزرقاء، مصطفی احمد (1998). المدخل،الفقهی العالم، الطبعة الاولی، دمشق، دارالتعلیم.
[19]زیدان، عبدالکریم (1969). المدخل لدراسةالشریعةالسلامیة، الطبعةالرابعة، بغداد، مطبعةالعانی.
[20]شلبی، محمد مصطفی (1985). المدخل فی التعریف بالفقه الاسلامی، بیروت، دارالفقه العربیه.
[21]صبحی صالح (1424). نهج البلاغه، الطبعةالرابعة، قم، انتشارات اسوه.
[22]الصدر، محمد باقر (1424). الطبعة الثانیه، الحلقة الاولی و الثانیه، قم، مرکز ابحاث والدرسات التخصصیةللشهید الصدر.
[23]صدر، محمد باقر (1430). الطبعة الاولی، مباحث الاصول، الجزء الثانی من قسم الاول، قم، دارالبشیر.
[24]صدوق، محمدبن علی‌بن حسین بابویه (1362). الخصال، تصحیح علی اکبر غفاری، قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
[25]ضیایی‌فر، سعید (1382). مبانی کلامی اجتهاد، چاپ اول، قم، مؤسسۀ بوستان کتاب.
[26]الطریحی، فخرالدین (بی‌تا). مجمع البحرین، تهران، المکتبة المرتضویه.
[27]الطوسی، الخواجه نصیرالدین (1383). شرح الاشارات و التنبیهات، تحقیق حسن حسن‌زاده آملی، قم، مؤسسۀ بوستان کتاب.
[28]الطوسی، محمد (1414). الرسائل العشر، چاپ دوم، قم، مؤسسه النشرالاسلامی.
[29]العراقی، آقا ضیاء الدین (بی‌تا). نهایةالافکار، الجزء الرابع، قم، مؤسسه النشرالاسلامی.
[30]فرحناک، علیرضا (1390). موضوع‌شناسی در فقه،چاپ اول،گفت‌وگو باجمعی از اساتید حوزه و دانشگاه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
[31]فنایی، ابوالقاسم (1384). دین در ترازوی اخلاق، چاپ اول، تهران، مؤسسۀ فرهنگی صراط.
[32]القمی، میرزا ابوالقاسم (1431). الطبعة الاولی، القوانین المحکمه فی الاصول المتقنه، الجزء الرابع، قم، احیاء الکتب الاسلامیه.
[33]الکلینی، محمد (1365). الکافی، تهران، دارالکتب السلامیه.
[34]المجلسی، محمد باقر(1403). بحارالانوار، الطبعة الثانیه، بیروت، موسسة الوفا.
[35]محمدی ری‌شهری، محمد (1362). میزان الحکمه، قم، مکتب الاعلام اسلامی.
[36]مشکوة الدینی، عبد الحسین (1360). منطق نوین، تهران، انتشارات آگاه
[37]مشکینی، علی (1348). الطبعة الثانیة، اصطلاحات للاصول و معظم ابحاثها، قم.
[38]مطهری مرتضی(بی‌تا). عدل الهی، چاپ سوم، قم، انتشارات صدرا.
[39]مظفر، محمد رضا (1370). اصول الفقه، چاپ چهارم، قم،مرکز انتشارات دفتر تبلیغات حوزۀ علمیۀ قم.
[40]مفید، محمد (1413). النکت الاعتقادیة، تحقیق رضا مختاری، ج 10، مؤلفات شیخ صدوق، قم، کنگرۀ هزارۀ شیخ صدوق.
[41]مکی العاملی، محمد(بی‌تا)،تبة المفید.