سرقت از دیرینهترین جرایم علیه اموال و مالکیت است که همواره جوامع بشری از گذشتۀ دور تاکنون با آن مواجه بودند و در همۀ زمانها به شدت با آن مقابله شده است و مرتکبان آن با انواع مجازاتهای سنگین مواجه میشدند .با اینحال، در زمینۀ سرقت از خویشاوندان در بسیاری از نظامهای حقوقی برخورد ارفاقی صورت میگیرد. در فقه جزایی اسلام نیز این ارفاق در خصوص والدینی که از فرزند خویش سرقت کنند، با تفاوتهایی به چشم میخورد . فقهای امامیه این ارفاق را شامل پدر میدانند، ولی درمورد مادر مانند سایر افراد هیچگونه ارفاقی را قائل نیستند. با اینحال، بررسی موجود در این نوشتار نشان میدهد که اولاً؛ جواز برداشت اموال فرزند توسط پدر به صورت مطلق نیست واین جواز مشروط به شرایط و وجود حالاتی است و ثانیاً؛ بر اساس ادلۀ موجود مادر نیز در صورتی که از اموال فرزندش سرقت کند، همانند پدر از اجرای حکم حد سرقت و قطع دست معاف است.