The Effect of the Conduct Leading to Murder on the Intentionality of the Murder

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Student, Faculty of Law and Political Sciences, Kharazmi University;

2 Assistant Professor, Faculty of Law and Political Sciences, Kharazmi University

Abstract

According to clause A of Article 290 of the Islamic Penal Code adopted in 1392 sh/ 2013, if a person intends to kill someone by doing something and the murder occurs in practice, the type of means or behavior committed has no role in the murder, and the murder is considered intentional and subject to retribution. The jurisprudential basis of this legal article is the well-known opinion of jurists. However, some other Imami jurists believe that if the means or behavior committed is not typically lethal, such a murder is not considered intentional and is quasi-intentional. The present article describes the above two views and mentions the relevant arguments and argues in a legal-discretionary (fiqhī-ijtahādī) procedure on the preference of the unpopular opinion. As a result, if the killer is intentional in his behavior and the murder takes place, such a murder would be considered intentional if the means or behavior committed is typically fatal, otherwise, the murder would be quasi-intentional, even if there is a tangible causal relationship between the perpetrator's behavior and the result achieved.
 

Keywords


  1. منابع

    1. آبی، فاضل، حسن بن ابی طالب یوسفی‏، کشف الرموز فی شرح مختصرالنافع، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1417ق.
    2. آقایی‌نیا،‌ حسین، جرائم علیه اشخاص، تهران، نشر میزان، 1384ش.
    3. ابن ادریس حلی، محمد بن منصور بن احمد، السرائرالحاوی لتحریر الفتاوی‏، قم، دفترانتشارات اسلامی، 1410ق.
    4. ابن حمزه، محمد بن علی بن حمزه طوسی‏، الوسیلة إلی نیل الفضیلة، قم، مکتبةآیةالله المرعشی النجفی (ره)، 1408ق.
    5. ابوالصلاح حلبی، تقی‌الدین بن نجم‌الدین، الکافی فی الفقه، ‏اصفهان، مکتبة الامام امیرالمومنین علیه السلام، 1403ق.
    6. اردبیلی،‌ محمدعلی، حقوق جزای عمومی،‌ تهران،‌ نشر میزان، 1393ش.
    7. جزائری، عبداللَّه بن نورالدین‏، التحفة السنیة فی شرح النخبة المحسنیة، ایران، بی‌نا.
    8. الجزیری، عبدالرحمن- غروی، سیدمحمد- یاسر مازح‏، کتاب الفقه علی المذاهب الأربعة ومذهب أهل البیت علیهم السلام، بیروت- لبنان، دارالثقلین‏، 1419ق.
    9. جورج پی، فلچر، مفاهیم بنیادین حقوق کیفری، مترجم: سید مهدی سیدزاده ثانی، مشهد، انتشارات دانشگاه علوم رضوی، 1384ش.
    10. حر عاملی، محمد بن حسن بن علی، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، قم، ‌مؤسسه آلالبیت علیهم السلام، 1409ق.
    11. حلبی، ابن زهره،حمزة بن علی، غنیةالنزوع إلی علمی الأصول و الفروع‏، قم، مؤسسه امام صادق علیه‌السلام، 1417ق.
    12. علامه حلی، حسن بن یوسف بن مطهر اسدی، قواعدالأحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1413ق.
    13. محقق حلی،‌ نجم‌الدین جعفربن حسن، شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم، مؤسسه اسماعلیان، 1408ق.
    14. ---------- ، المختصر النافع فی فقه الإمامیة، قم، مؤسسة المطبوعات الدینیة،‌ 1418ق.
    15. حلّی، فخرالمحققین، محمدبن‌حسن بن یوسف اسدی‏، إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد، قم، مؤسسه اسماعیلیان‏، 1387ق.
    16. حلی، یحیی بن سعید، نزهةالناظر فی الجمع بین الأشباه و النظائر، نجف، مطبعة الادب، 1386ق.
    17. خمینی، سیدروح اللَّه الموسوی‏، تحریرالوسیلة، قم، مؤسسه دارالعلم، بی‌تا.
    18. خوانساری، سید احمد، جامع المدارک فی شرح مختصرالنافع، قم‏، مؤسسه اسماعیلیان‏، 1405ق.
    19. راغب اصفهانی،‌ حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، بیروت – سوریه، ‌دارالعلم- الدار الشامیة، 1412ق.
    20. روحانی، سیدمحمدصادق، فقه الصادق (ع)، بی‌جا، بی‌نا.
    21. زحیلی، ‌وهبه، الفقه الاسلامی و ادلته، دمشق، دارالفکر، 1997م.
    22. سلاّر (قاضی حلب)، حمزة بن عبدالعزیز دیلمی‏، المراسم العلویة و الأحکام النبویة فی الفقه الإمامی‏،‌ قم، منشورات الحرمین‏، 1404ق.
    23. شهیداول، محمدبن مکی عاملی‏، اللمعة الدمشقیة فی فقه الإمامیة، بیروت- لبنان، دارالتراث- الدارالإسلامیة، 1410ق.
    24. شهیدثانی، زین‌الدین بن علی بن احمد عاملی‏، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، قم، کتابفروشی داوری، 1410ق.
    25. ---------- ، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام‏، قم، مؤسسةالمعارف الإسلامیة، 1413ق.
    26. شیخ بهائی، بهاءالدین محمد بن حسین عاملی و نظام بن حسین ساوجی، جامع عباسی و تکمیل آن (محشی)، تهران، مؤسسة منشورات الفراهانی‏،‌ بی‌تا.
    27. طباطبایی، ‌صاحب ریاض، ‌سیدعلی بن محمد بن ابی معاذ،‌ ریاض المسائل فی تحقیق الأحکام بالدلائل،‌ قم، مؤسسه آل‌البیت علیهم السلام، 1418ق.
    28. طرابلسی، ابن براج قاضی، عبدالعزیز بن نحریر، المهذب، قم، دفترانتشارات اسلامی،‌1406ق.
    29. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن‏، الخلاف، قم، دفتر انتشارات اسلامی1407ق.
    30. ---------- ، المبسوط فی فقه الإمامیة، تهران، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، 1387ق.
    31. عیاشی،‌ محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تهران،‌ المطبعة‌العلمیة، 1380ق.
    32. فاضل لنکرانی، محمدموحدی‏، القصاص (تفصیل الشریعة فی شرح تحریر الوسیلة)، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم‌السلام‏، 1421ق.
    33. فاضل هندی، محمدبن حسن بن محمد اصفهانی، کشف اللثام و الإبهام عن قواعد الأحکام‏، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1416ق.
    34. قمّی، شیخ صدوق، محمّد بن علی بن بابویه‏، الهدایة فی الأصول و الفروع، قم، مؤسسه امام هادی علیه‌السلام‏، 1418ق.
    35. کلینی، ابوجعفرمحمدبن یعقوب‏، الکافی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، 1407ق.
    36. گرجی، ابوالقاسم، حدود، تعزیرات و قصاص، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1381ش.
    37. مجلسی دوم، مولی محمد باقر بن مولی محمد تقی‏، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول‏، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ‌1404ق.
    38. مغنیه، محمدجواد،‌ فقه الإمام الصادق علیه السلام، قم، مؤسسه انصاریان‏، 1421ق.
    39. مفید، محمدبن نعمان عکبری‏، المقنعة، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید- رحمةالله علیه، 1413ق.
    40. میرمحمدصادقی، حسین، جرائم علیه اشخاص، تهران، نشر میزان1393ش.
    41. نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرائع الإسلام، بیروت- لبنان، دارإحیاء التراث العربی‏، بی‌تا.