The rule of prevention of damage is derived from the system of common law, and according to it, a person who suffers from a violation of law or contract is obliged to take conventional measures to prevent the creation or spread of damage. This rule is based on the logical concept of "causation relationship". However, in Imami jurisprudence, various rules such as waste, glorification, principle of vizr (load of sin), principle of qurūr and action have been extracted from the concept of "causation relationship" proportionate to the different facets of the causation relationship, which, considering the involvement of the injured party in increasing his loss, the rule of action should be used as the jurisprudential basis to prevent damage. The necessity of adapting and applying the rule of preventing damage in the legal system of our country is limited to special cases in contractual liability. That is, only in the cases of receiving damages due to termination of the contract (Article 239 of Civil law) and fulfillment of the commitment by the obligee at the cost of the obligor (Article 222 of Civil law), it is possible to speak of the injured party dealing with the damage. In terms of non-contractual responsibility, although specifying the rule of preventing damage will bring more harmony in the judgments of the courts, but according to the basis of responsibility in Imami jurisprudence, which is the ability to attribute damage to the cause of damage, it does not accompany a new effect that the general rules of civil liability would lack.
سادات اخوی، سیدمحسن؛ کاشانی، سید محمود، «تکلیف زیاندیده به کاستن از خسارت با تأکید بر حقوق انگلیس و امریکا»، علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، 1380 (دوره 17)، شماره 1.
ساداتاخوی، سیدمحسن؛ کاشانی، سیدمحمود، «وظیفه زیاندیده در تقلیل خسارت»، رساله دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تربیت مدرس، 1380.
شاهنوش فروشانی، محمد عبدالصالح، «تکلیف زیاندیده به کاهش خسارت ناشی از نقض قرارداد و تأثیر آن در میزان مسؤولیت ناقض قرارداد»، حقوقی دادگستری، 1395، شماره 93.
شعاریان، ابراهیم؛ ترابی، ابراهیم، اصول حقوق قراردادهای اروپا و حقوق ایران (مطالعه تطبیقی)، تهران، انتشارات فروزش، چ نخست: 1389.
کاظمی، محمود، «قاعده جلوگیری از خسارت»، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 1384، شماره 68.
گرجی، ابوالقاسم، مبانی حقوق اسلامی، تهران، انتشارات مجد، چ نخست: 1387.
مبیّن، حجّت، نظریه قابلیت استناد در مبانی مسؤولیت مدنی، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق، چ نخست: 1390.
محقّق داماد، سید مصطفی؛ جعفری خسروآبادی، نصرالله، «بررسی قاعده مقابله با خسارت براساس فقه اسلامی و حقوق موضوعه ایران»، فقه و مبانی حقوق اسلامی، 1389 (سال چهل و سوم)، شماره 2.
محقّق داماد، سیدمصطفی، قواعد فقه، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، چ 37: 1391.
Sheikhansari, M., Jafari, A., & Nazarian, V. (2022). A Critique on the Jurisprudential Basis and Legal Necessity of the Doctrine of Mitigation of Damages. Jurisprudence the Essentials of the Islamic Law, 55(1), 180-165. doi: 10.22059/jjfil.2022.327515.669200
MLA
Mohammadjavad Sheikhansari; Ali Jafari; Vahid Nazarian. "A Critique on the Jurisprudential Basis and Legal Necessity of the Doctrine of Mitigation of Damages", Jurisprudence the Essentials of the Islamic Law, 55, 1, 2022, 180-165. doi: 10.22059/jjfil.2022.327515.669200
HARVARD
Sheikhansari, M., Jafari, A., Nazarian, V. (2022). 'A Critique on the Jurisprudential Basis and Legal Necessity of the Doctrine of Mitigation of Damages', Jurisprudence the Essentials of the Islamic Law, 55(1), pp. 180-165. doi: 10.22059/jjfil.2022.327515.669200
VANCOUVER
Sheikhansari, M., Jafari, A., Nazarian, V. A Critique on the Jurisprudential Basis and Legal Necessity of the Doctrine of Mitigation of Damages. Jurisprudence the Essentials of the Islamic Law, 2022; 55(1): 180-165. doi: 10.22059/jjfil.2022.327515.669200