Execution Guarantee for Violation of Condition of Action in Imāmī Jurisprudence(With an Approach to Critique of Article 239 of the Civil Code)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Student in Private Law, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan).

2 Professor of Law, Shahid Beheshti University

3 Assistant Professor of Law, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan).

4 Assistant Professor of Law, Islamic Azad University, Ghods City Branch

5 Assistant Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Islamic Azad University, Ramhormoz Branch

Abstract

In Article 239 of the Civil Code of Iran, the effect of violating the condition of the act is the right of termination and obligation in the order of obligation on the right of termination. If we consider the condition as the creator of the right and its existential effect to protect the interests of mashrūṭun lah (person in whose favor a condition is made), the terms and regulations of the condition must be formulated and interpreted in such a way that it practically comes to the help of  the mashrūṭun lah. The order provided in article 239 not only does not meet this expectation, but sometimes itself causes inconvenience and imposes unjust damages on the mashrūṭun lah and violates the rule of the need for full compensation for the contractual damages and causes instability in balance principle. On the other hand, the right of termination does not take precedence over the obligation to cause the submission. Therefore, the provision of both rights, i.e. the option of termination and the possibility of binding optionally, and in case of signing the transaction, claiming a condition as damages based on expediency and envy in each case, has been considered as the chosen view, which is the subject of the present research carried out in a descriptive-analytical method.

Keywords


[1] آخوند خراسانی، محمدکاظم، (1390)، کفایه الأصول، ج2و3، قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.
[2] انصاری، مرتضی، (1380)، فرائد الأصول، ج3، قم، مجمع الفکر الأسلامی.
[3] ----------، (1434)، مکاسب، ج6، قم، مجمع الفکر الأسلامی.
[4] جعفری لنگرودی، محمدجعفر، (1381)، تئوری موازنه، تهران، گنج دانش.
[5] ----------، (1382)، فلسفۀ اعلی در علم حقوق، تهران، گنج دانش.
[6] جعفری‌تبار، حسن، (1396)، دیو در شیشه، تهران، نگاه معاصر.
[7] حسینی مراغی، میرعبدالفتاح، (1429)، العناوین، ج2، قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.
[8] حرّ عاملی، محمدبن الحسن، (1104)، وسائل الشّیعه، قم، مؤسسۀ آل البیت.
[9] خوانساری، موسی بن محمد، (1385)، منیه الطالب، ج3، قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.
[10] خمینی، روح‌الله، (1368)، کتاب البیع، ج5، قم، مؤسسه اسماعیلیان.
[11] سنهوری، عبدالرّزاق احمد، (2000)، الوسیط، ج3، بیروت، منشورات حلبی.
[12] شهیدی، مهدی، (1393)، شروط ضمن عقد، تهران، مجمع علمی و فرهنگی مجد.
[13] طباطبائی یزدی، محمدکاظم، (1429)، حاشیۀ مکاسب، ج3، قم، مؤسسۀ طیبه لاحیاءالتراث.
[14] عبده بروجردی، محمد، (1329)، حقوق مدنی، تهران، کتابفروشی محمدعلی علمی.
[15] عاملی جُبَعی، شهید ثانی، زین‌الدین بن نورالدین، (1340)، شرح لمعه، قم، ذوی القربی.
[16] کاشف الغطا، محمدحسین، (۱۳۹۰)، تحریرالمجله، تهران، مجمع تقریب مذاهب اسلامی.
[17] مکّی عاملی، شهید اول، محمدبن جمال الدین، (1340)، الّلمعه الدمشقیّه، ج5، قم، ذوی القربی.
[18] محقّق داماد، مصطفی، (1398)، نظریۀ عمومی شروط و التزامات، ج 1 و 2، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی.
[19] میرزای قمی، ابوالقاسم، (1396)، رساله در شروط ضمن عقد، تهران، انتشارات خردمندی.