Investigating The Validity of “Consistent Meaning” in Interpretation Of Criminal Statutes

Document Type : Research Paper

Authors

1 Faculyy member of Department of Law; Naragh Branch; Islamic Azad Universiey; Naragh; Iran.

2 Faculty member of the Research Inetitute Hawzeh and University

Abstract

Despite nullifying the concept of Qīyās (analogy),the jurists of Imamiya have no disagreement over the validity for “consistent meaning” and Qiyas al-awlawiyya (a fortiori qiyas) and believe it is permissible to generalize the ruling to non-specific issue because of its priority. However, regarding the interpretation of criminal laws, the main question which is raised here is: how valid is the concept of consistent meaning with regard to the legality of the crime and punishment principle and the interpretation in favor of the defendant?
It seems that wherever this concept is believed by the common statutes  to be part of connotative meaning of the word and attributing it to the legislatures does not require contemplating upon the reason behind the ruling and the priority of the trifling issue in the reason for the ruling, we can accept the “consistent meaning” in criminal statutes  . However, in some cases where the judge tries to generalize the law to  trifling cases through discovering the philosophy of punishment and prudence meant by the legislator to escape punishment, this does not match the legality of the crime and punishment and interpreting the law to the benefit of the defendant and also the “consistent meaning”.

Keywords


[1] قرآن کریم
[2] امیدی، جلیل (1397). نظریه اسلامی تفسیر نصوص جزایی، منتشرشده در دایره‌المعارف علوم جنایی، ج3، چاپ اول، تهران، میزان.
[3] امیدی، جلیل، (1398). تفسیر قوانین جزایی، چاپ اول، تهران، میزان.
[4] حسنی، محمود نجیب (1989م). شرح قانون العقوبات القسم العام، چاپ ششم، قاهره، دار النهضة العربیة.
[5] حلی، جعفر بن حسن(محقق) (1418ق). المختصر النافع فی فقه الإمامیه، چاپ ششم، قم، مؤسسة المطبوعات الدینیه.
[6] ـــــــــــــــ (1423ق). معارج الأصول (طبع جدید)، چاپ اول، لندن.
[7] حلی، حسن بن یوسف (علامه) (1407ق). المعتبر فی شرح المختصر، چاپ اول، قم، مؤسسه سیدالشهداء علیه‌السلام.
[8] ـــــــــــــــ (1425ق). نهایة الوصول الى علم الأصول، قم.
[9] خمینی، سیدروح‌الله (1376). جواهر الأصول، مقرر: سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی، چاپ اول، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
[10] شامبیاتی، هوشنگ (1372). حقوق جزای عمومی، چاپ سوم، تهران، ویستار.
[11] شعرانی، ابوالحسن (1373). المدخل إلی عذب المنهل فی أصول الفقه، قم.
[12] صانعی، پرویز (1372). حقوق جزای عمومی، گنج دانش.
[13] صدر، سیدمحمدباقر (1417ق). بحوث فی علم الأصول، چاپ اول، بیروت.
[14] طباطبایی المجاهد، محمد بن على (1296ق). مفاتیح الأصول، قم.
[15] طوسی، محمد بن حسن (1417ق)، العُدة فی أصول الفقه، چاپ اول، قم.
[16] عاملی، زین‏الدین بن علی (شهید ثانی) (1416ق). تمهید القواعد، قم.
[17] عاملی، محمد بن‌ مکی (شهید اول) (1419ق). ذکری الشیعة فی أحکام الشریعه، چاپ اول، قم، مؤسسه آل‌البیت علیهم‌السلام.‍
[18] علم الهدی، علی بن حسین (1376). الذریعة إلی أصول الشریعه، تهران.
[19] قافی، حسین و سعید شریعتی (1398). اصول فقه کاربردی، مباحث الفاظ، چاپ هجدهم، قم و تهران، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه مشترک با سمت.
[20] قیاسی، جلال‌الدین (1379)، روش تفسیر قوانین کیفری، قم، دفتر تبلیغات.
[21] قیاسی، جلال‌الدین؛ عادل ساریخانی و قدرت‌الله خسروشاهی (1388)، مطالعه تطبیقی حقوق جزای عمومی اسلام و حقوق موضوعه، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[22] کاتوزیان، ناصر (1377). فلسفه حقوق، ج2، شرکت سهامی انتشار.
[23] کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق). الکافی، چاپ چهارم، تهران، دارالکتب الإسلامیه.
[24] گلدوزیان، ایرج (1377). بایسته‌های حقوق جزای عمومی، میزان.
[25] مظفر، محمدرضا (1375)، أصول الفقه، چاپ پنجم، قم، اسماعیلیان.
[26] معاونت آموزش قوه قضائیه(1388). رویه قضایی ایراندر ارتباط با دادگاههای عمومی جزایی، چاپ دوم، تهران، جنگل.
[27] نراقی، محمدمهدی (1388). انیس المجتهدین فی علم الأصول، چاپ اول، قم.
[28] وحید بهبهانی، محمد باقر بن محمد اکمل (1416ق). الرسائل الأصولیه، قم.
[29] ولیدی، محمدصالح، (1372). حقوق جزای عمومی، چاپ اول، تهران، نشر داد.