Revising the Sources of Identifying "the Good and the Evil" in Islamic Jurisprudence and Law

Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor in department of law, Research Institute of Hawzah and University

Abstract

The good and the evil can be ethical, jurisprudential and legal and each of them will be identified through its specific criteria. There are various views among the experts about their sources of recognition. The main question is: what resources should be used to identify good and evil and whether there is a difference between these sources in jurisprudence and law? This paper, by examining five theories, defends a theory that differentiates Islamic jurisprudential good and evil from law-based good and evil. The findings of this paper proves that in jurisprudence, sources of recognizing the good and the evil, are religion and reason; but in legal terms, for the exclusive ways of identifying the good and the evil are the law, rules, and regulations.
 

Keywords


[1]. قرآن مجید
[2]. احمد بن فارس بن زکریا، ابو الحسین (1404 قمری). معجم مقائیس اللغة: قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
[3]. الجبعی العاملی، زین الدین بن علی. الروضه البهیه فی شرح اللمعه.
[4]. حر عاملی، محمد بن حسن (1409 قمری). وسائل‏الشیعة: قم، مؤسسه آل البیت.
[5]. حکیم، سید محمد تقی (1379). الاصول العامه للفقه المقارن: قم، موسسه آل البیت.
[6]. حلّی، نجم الدین جعفر بن حسن‏ (1408 قمری). شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام‏: تحقیق عبد الحسین محمد علی بقال‏، قم، مؤسسه اسماعیلیان. ‏
[7]. خرازی، سید محسن (1383)، «دلایل عقلی و نقلی وجوب امر به معروف و نهی از منکر»، فصلنامه حکومت اسلامی، قم، شماره 33.
[8]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412قمری). مفردات ألفاظ القرآن: بیروت ـ دمشق، دارالعلم ـ الدار الشامیة، اول.
[9]. راه بهشت، پایگاه اطلاع‌رسانی ستاد احیاء امر به معروف استان اصفهان؛ www.rahebehesht.org
[10]. سروش، محمد (1381). «مبانی عقلانی امر به معروف و نهی از منکر»، فصلنامه حکومت اسلامی، قم، شماره 28.
[11]. سیوطی، جلال الدین (1404 قمری‏) .الدر المنثور فی تفسیر المأثور: قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی.
[12]. صدر، سید محمد (1420 قمری). ماوراء الفقه: نجف اشرف، دار الاضواء.
[13]. ضیایی بیگدلی، محمدرضا (1366). اسلام و حقوق بین الملل: تهران، شرکت سهامی انتشار.
[14]. طریحی، فخر الدین (1416قمری) . مجمع البحرین: تهران، کتابفروشی مرتضوی، سوم.
[15]. فنایی، ابو القاسم (1384). دین در ترازوی اخلاق: تهران، موسسه فرهنگی صراط.
[16]. فیومی، احمد بن محمد مقری (بی‌تا). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی: قم، منشورات دارالرضی.
[17]. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
[18]. قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر.
[19]. قرشی، سید علی اکبر (1412قمری). قاموس قرآن: تهران، دار الکتب الإسلامیة، ششم.
[20]. مسعودی، محمد اسحاق (1378). پژوهشی در امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و روایات: تهران، سازمان تبلیغات اسلامی.
[21]. مصطفوی، حسن (1402 قمری). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم: تهران، مرکز الکتاب للترجمة و النشر.
[22]. مطهری، مرتضی (۱۳۸۲). فطرت: تهران، صدرا.
[23]. مطهری، مرتضی (1381). کلیات علوم اسلامی: تهران، صدرا.
[24]. موسوی خمینی، سید روح الله (بی تا). استفتاءات‏: تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
[25]. موسوی خمینی، روح الله (1376). الاجتهاد التقلید: تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
[26]. موسوی خمینی، سید روح اللَّه (بی تا). تحریر الوسیلة: قم، دار العلم‏.
[27]. موسوی خمینی، سید روح الله (1378). صحیفه امام‏: تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
[28]. نجفی، محمد حسن بن باقر (بی‌تا). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‏: بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، چاپ هفتم.  
[29]. نوری همدانی، حسین (1379). امر به معروف و نهی از منکر: ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
[30]. ولائی، عیسی (1374). فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول: تهران، نشر نی.
[31]. هاشمی شاهرودی، سید محمود (1382). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،: قم، موسسه دایره المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم‌السلام.