A critical review of Islamic Punishment Code (enacted 1392/2013) in regard to the Rule of Interference of Retaliation

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, University of Tehran (adehabadi@ut.ac.ir). This study is sponsored by Research and Technology Deputy of Tehran University

Abstract

Unlike the Islamic Code (approved 1370/1991) in which no suitable attention had been paid to the rule of interference of retaliation, the Islamic Punishment Code (approved 1392/2013) has discussed this rule as well as the rule of interference of blood-moneys in details and in which some innovations may be seen. In spite of increase in the number of articles concerning this rule, some innovations in the Code are not juridicially supported and some defects and conflicts may be found in legislation which require serious revision. For example, according to the new Code, if one intentionally inflicts blows on some limb of another person while he/she does not intend to kill the former and the other person is killed, though this is considered as quasi-intentional homicide, the killer is sentenced to retaliation of limb (for limb) as well as payment of blood-money. Also, if some successive blows kill another person, the Code considers interference of retaliation of limbs and retaliation. When insuccesive blows kill some other person, however, the criminal is sentenced to retaliation for manslaughter and, in addition, he is sentenced to retaliation for committing crime on limbs except for the the slain’s limb harmed before the last crime.

Keywords


[1]. اردبیلی، مولی احمد (1403ق). مجمع‌الفایدة و البرهان،چاپ اول، جلد 14، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
[2]. تبریزی، میرزا جواد (1426ق). تنقیح مبانی الاحکام، کتاب القصاص، چاپ دوم، قم، دارالصدیقه الشهیدۀ(سلام‌الله‌علیها).
[3]. حاجی‌ده‌آبادی، احمد (1392). قواعد فقه جزایی، چاپ سوم، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[4]. حسینی روحانی، سید صادق(1399ق). فقه الصادق†، چاپ اول، ج 26، قم.
[5]. حلی، حسن‌بن یوسف‌بن مطهر(1376). مختلف الشیعه، چاپ اول، جلد 9، قم، مرکز النشر التابع لمکتب الاعلام الاسلامی، دفتر تبلیغات حوزۀ علمیۀ قم.
[6]. حلی، جعفر‌بن‌ حسین (1418ق). المختصرالنافع فی فقه‌الامامیه، چاپ ششم، قم، مؤسسه المطبوعات الدینیة.
[7]. حلی، جعفربن حسین (1408 ق). شرایع‌الاسلام، چاپ دوم، جلد 4، قم، مؤسسۀ اسماعیلیان.
[8]. خویی، سید ابوالقاسم (1422 ق). مبانی تکمله‌المنهاج (موسوعه الامام الخویی، جلد 42)، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخویی.
[9]. طوسی، محمدبن ‌حسن (1387ق). المبسوط فی فقه الامامیّه، چاپ سوم، جلد 7، تهران، المکتبۀ المرتضویۀ.
[10]. طوسی، محمدبن‌ حسن (1407ق). تهذیب‌الاحکام، چاپ چهارم، تهران دارالکتب الاسلامیة.
[11]. طوسی، محمدبن ‌حسن(1400ق). النهایه، چاپ دوم، بیروت، دارالکتاب‌ العربی.
[12]. عاملی، ‌حر (1416ق). وسایل‌الشیعه، چاپ سوم، جلد 29، قم، مؤسسه آل‌البیت†،.
[13]. عاملی، محمدبن‌ مکی(1414ق). غایت‌المراد فی شرح نکت‌الارشاد، چاپ اول، قم، دفتر تبلیغات اسلامی.
[14]. عاملی، زین‌الدین‌بن ‌علی(1413ق) مسالک‌الافهام، چاپ اول، جلد 15، قم، مؤسسه المعارف‌الاسلامیة.
[15]. فاضل لنکرانی، محمد (1421ق)، تفصیل‌الشریعه کتاب القصاص، چاپ اول، قم، مرکز فقهی ائمۀ اطهار‰.
[16]. موسوی خمینی، سید روح‌الله (بی‌تا). تحریر‌الوسیله، چاپ دوم، جلد 2 ، قم، مؤسسۀ مطبوعات دارالعلم،
[17]. مجلسی، محمد تقی (1406ق). روضة‌المتقین فی شرح من لایحضرة‌الفقیه، چاپ دوم، جلد 10 ،قم، مؤسسۀ فرهنگی اسلامی کوشانپور.
[18]. مجلسی، محمد باقر‌بن محمد تقی(1406ق). ملاذالاخیار فی فهم تهذیب‌الاخبار، چاپ اول، جلد 16، کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی نجفی.
[19]. مدنی کاشانی، آقارضا (1408ق). کتاب‌الدیات، ‌چاپ اول، قم، دفتر انتشارات اسلامی.