TY - JOUR ID - 81092 TI - تبیین فقهی- حقوقی ضمانت اجرای شرط بکارت در عقد نکاح JO - فقه و مبانی حقوق اسلامی JA - JJFIL LA - fa SN - 2008-8744 AU - یاسینی نیا, هاجر AU - خورسندیان, محمد علی AD - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شیراز AD - دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشگاه شیراز، Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 53 IS - 2 SP - 463 EP - 443 KW - بکارت KW - تخلف وصف در نکاح KW - خیار تدلیس KW - تقلیل مهریه KW - شرط ضمنی و بنایی DO - 10.22059/jjfil.2021.296160.668863 N2 - در سنت اسلامی و ایرانی بکارت امری مطلوب و هم‌تراز با پاکدامنی، شرافت، شایستگی و نجابت است از این‌رو اغلب مردان، وجود این پاکدامنی را از ضروریات شروع زندگی می‌دانند. هرچند نبود بکارت (ثیبوبت) از عیوب منصوص نکاح در فقه و قانون نیست، اما سوال این پژوهش آن است که فقدان بکارت دارای چه ضمانت اجرای حقوقی است؟ نظر فقها در خصوص فقدان این وصف متفاوت است؛ برخی با شرایطی قائل به حق فسخ و بعض دیگر آن را از موجبات کاهش در مهریه دانسته و اعتقاد به عدم حق فسخ دارند. عده‌ای نیز قائل به تفصیل هستند. قریب به اتفاق حقوقدانان آن را مشمول ماده 1128 قانون مدنی و از موجبات فسخ نکاح می‌دانند. با وجود ورود نیافتن اکثریت نویسندگان حقوقی به بحث تکلیف مهریه در صورت عدم فسخ، کاوش در مبانی فقهی و روایی، نشان می‌دهد به اعتقاد بسیاری از فقها در صورت عدم ایجاد حق فسخ یا عدم اعمال فسخ نکاح، تقلیل مهریه به نسبت تفاوت مهرالمثل باکره و ثیبه، اثر فقدان بکارت است، ایجاد وحدت رویه قضائی نیازمند افزودن تبصره‌ای بر ماده یاد شده در خصوص مقدار مهریه در صورت ادامه نکاح است. UR - https://jjfil.ut.ac.ir/article_81092.html L1 - https://jjfil.ut.ac.ir/article_81092_63d172a31a41909a19c8b6a175c8aee2.pdf ER -