TY - JOUR ID - 81087 TI - رکن نهایی در جرم محاربه و عنصر روانی ناظر بر آن JO - فقه و مبانی حقوق اسلامی JA - JJFIL LA - fa SN - 2008-8744 AU - قاسمی مقدم, حسن AU - نیک زر, نیکو AD - استادیار گروه حقوق دانشگاه یزد AD - کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یزد Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 53 IS - 2 SP - 388 EP - 371 KW - محاربه KW - نتیجه KW - ناامنی KW - قصد ارعاب KW - راهزنی DO - 10.22059/jjfil.2021.307542.668987 N2 - ماده 279 قانون مجازات اسلامی، «ایجاد ناامنی در محیط» را به عنوان نتیجه مجرمانه و رکن نهایی برای تحقق محاربه در نظر گرفته‌است. بر اساس مبانی فقهی مربوطه، این عبارت مشتمل بر ایجاد فضای خوف و سلب امنیت عمومی است. مقنن، عنصر روانی ناظر بر آن را «قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها» قرار داده است. قصد ارعاب مردم، قصد بخشی از نتیجه است. و قصدهای سه گانه اول، در واقع انگیزه­های خاص اند. علاوه بر اشکالات قانون­نویسی، موضع مقنن درباره رکن نهایی محاربه ایراد اساسی دارد. زیرا طبق دلایل قرآنی و روایی، و اقوال برخی از فقهای امامیه همچون شیخ مفید، قدرمتیقن این است که محارب باید مالی را اخذ کرده باشد. ماده مذکور، بدون توجه به قاعده درأ و احتیاط در دماء و بر پایه خلط میان مبنای شیخ مفید و شیخ طوسی، صدور حکم به اعدام درباره کسی را تجویز نموده است که مرتکب قتل، سرقت یا تجاوز نشده است. UR - https://jjfil.ut.ac.ir/article_81087.html L1 - https://jjfil.ut.ac.ir/article_81087_af7148803a5582022998a25c3fe48a45.pdf ER -