TY - JOUR ID - 22572 TI - دلالت سکوت بر اراده JO - فقه و مبانی حقوق اسلامی JA - JJFIL LA - fa SN - 2008-8744 AU - ضیایی, محمد عادل AU - یزدان پرست, یونس AD - استادیار دانشگاه تهران AD - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد Y1 - 2010 PY - 2010 VL - 43 IS - 1 SP - 79 EP - 117 KW - اراده KW - دلالت KW - ـ رضا KW - سکوت KW - قرینه DO - N2 - اراده، اساس و بنیان عقود و تصرّفات به شمار می‌آید، به گونه‌ای که بدون آن نمی‌توان بر هیچ عقد و تصرّفی آثار شرعی و حقوقی مترتب کرد. مکان اراده، قلب است و به دلیل منزلت والای اراده است که نمی‌توان هیچ امری به آن نسبت داد مگر اینکه اراده، به گونه‌ای اظهار و علنی گردد. سکوت یکی از طرق اظهار اراده است که همچون وسایل دیگر تعبیر از اراده یعنی لفظ، کتابت، فعل و اشاره، دارای احکامی است: فقها اتفاق نظر دارند که نمی‌توان سکوت مجرّد را معبّر از اراده دانست، ولی در صورت وجود نص شرعی یا قانونی، وجود عرف و قراین مربوطه با شرایط خاصّی، با سکوت، تعبیر از اراده می‌گردد. سکوت ممکن است به صورت صریح یا کنایه بروز ‌کند. جهت تشخیص و تفکیک سکوتی که تعبیر از اراده می کند با سکوتی که معبر از اراده نیست و آثاری بر آن مترتب نمی شود معیارهایی همچون وجود نص، حیا، دفع ضرر، عرف و قرینه مد نظر قرار می گیرد که هر یک مطابق ضوابط خاصی مبین اراده اند. UR - https://jjfil.ut.ac.ir/article_22572.html L1 - https://jjfil.ut.ac.ir/article_22572_a9c80c5afc61a3546330ea79a40b4cec.pdf ER -